Ze vulde het kleine moestuinpotje van de welbekende Nederlandse supermarkt met potaarde en plantte de zaadjes minutieus.
Dat was twee jaar geleden.
De aardbeien, basilicum en tomaatjes schoten op tot groene sprietjes. De sprietjes werden verplant in een grote pot. De pot vloog begin april op het terras en de nachtvorst deed de rest.
Dus toen de beste Albert dit jaar weer moestuintjes uitdeelde had ik er een hard hoofd in, maar we plantten tot de keukentafel een slagveld aan potaarde was.
De groene sprietjes verschenen stipt op afspraak. Elke morgen lag mijn kroost op hun buik om te controleren hoeveel de komkommer alweer gegroeid was in vergelijking met de zonnebloemen. Tot de plantjes uit hun potjes barsten en de grote oversteek naar het terras buiten moesten maken.
De jongste was nog te porren voor het verplanten. Elk excuus om te klooien met zwart zand is een goed excuus. Maar kort daarna verging het met de moestuintjes zoals de goudvis. Ze waren er, geen nood om daar nog energie in te steken.
Ik was echter vastbesloten om te oogsten. Mijn lichtgroene vingers kunnen geen volwaardige moestuin aan, maar één simpele radijs, dat zou toch moeten lukken.
De nachtvorst indachtig sleepte ik elke avond de potten naar binnen. Goed voor de armspieren van ondergetekende, goed voor de lachspieren van mijn huisgenoten.
En hoe meer het groen opschoot, met hoe meer vragen ik mijn vader - een doorwinterde tuinier - bestookte.
Die rucola krijgt bloemetjes is dat de bedoeling?
Vier zonnebloemen in één pot, is dat een goed idee?
De peultjes groeien over de grond? Ah, je moet die opbinden, oké. Hoe doe je dat?
Gisteren kon ik oogsten. Twee radijzen en een handvol peultjes.
Mijn eigen verwachtingen zijn nu al ruimschoots overtroffen.
4 opmerkingen:
Zo leuk! Ik zou dat ook graag eens willen proberen, een mini-kruidentuin ofzo. Maar tijdsgebrek houdt me wat tegen.
Chapeau, sterk van je dat je het volhoudt! Hier houden we het bij aardbeien (woekerplanten, je moet ze alleen in toom houden), een struik met kruisbessen (stekebezen noemen wij ze) en eentje met jeneverbesjes. Ik steek er helemaal geen werk in, behalve eens snoeien en vooral veel oogsten. Deze week plukten we zo'n 200 stekebezen voordat ons struikje leeg was :-)
Geweldig!!
Heeft het ook gesmaakt?
na jarenlange gefaalde experimenten hebben we nu ook een vierkante meter tuin die voor het eerst iets lijkt op te brengen: vooral de minikomkommers komen bij de vleet en zijn niet eens echt mini. Het projectje dat ik vooral om educatieve redenen startte, begin ik nog leuk te vinden ook.
Een reactie posten