Weg-en weer

'Ik stop ermee.'
'Neen, gewoon even op pauze.'
'Wat pauze? Gewoon stekker eruit, boel archiveren en klaar!'
'Wacht gewoon even... het komt wel weer.'
'Neen, na 11 jaar is het op.'
'Geduld...'

Er ligt een vingerdikke laag stof hier op deze blog. En jammer genoeg kan ik niet zeggen dat er elders wel veel geschreven wordt. Zelfs mijn Moleskine zit op een hongerdieet qua letters.
Maar de 'geduld'-optie won het weg-en weer spelletje in mijn hoofd en kijk, zelfs zonder gps vond ik nog mijn weg terug naar mijn blog.
Veel woorden zitten er echter nog niet in mijn bagage. Daarom gewoon een beeldje. Een nieuw kantoor biedt nieuwe mogelijkheden qua lunchpauzes.

*zwaai zwaai*

Kijk, dat deed deugd.
Gewuif met vlaggetjes, een vriendelijk knikje en vrolijk gezwaai allemaal hier in de comments.
Merci, daarvoor.
*wuift vrolijk terug*

Mooie woorden

Wat een mooie woorden op een rij, hieronder. Het is bijzonder om mezelf te lezen door jullie ogen. Als ik al overwoog om tijdelijk een slot hier op dit blog te hangen, is die neiging volledig verdwenen.
Fijn dat jullie hier zo graag lezen. Het maakt het nog leuker om hier te schrijven.