Woord voor 2017

Als ik één ding aan een jaar zou kunnen veranderen, is dat het terugkijken in de laatste maand op wat was. Ik hou er niet van. Noem het wat moeite hebben met het feit dat iets definitief voorbij is.

Bijgevolg zou je kunnen denken dat ik ook niet aan voornemens doe, maar daar stak Gretchen Rubin met haar podcast 'Happier' een stokje voor. 

In één van de afleveringen suggereert ze om geen goede voornemens te maken, maar een woord voor het komende jaar te kiezen. Een woord dat kernachtig samenvat waar je dat jaar voor wil gaan. 

Het kan zo ruim of specifiek zijn als je zelf wilt. Het idee is dat je voor jezelf een doel stelt in plaats van een eindmeet. 

Mijn woord voor dit jaar? 

'Schrijf!'

Benieuwd wat jullie woord is.
Fijne oversteek naar 2017! 

Samen is anders

De reden is altijd een andere, maar een paar keer in de week hijs ik mezelf in de lelijkste schoenen en  broek die ik bezit. Het kan me niet schelen hoe ik eruit zie als ik rondjes loop, als het maar comfortabel is.

De reden is altijd een andere, maar 24 uur zonder schrijven zit er niet in. Voor een eigen schrijfnest is onder ons dak geen plaats meer, maar een laptop maakt een mens flexibel.

Ik had mijn manieren om te verdwijnen.
Tot mijn kroost er een stokje voor stak.

De oudste confiskeerde een stokoude laptop, nestelt zich één op de twee keren naast me en verdwijnt in de woorden. Hij vraagt spellingstips en test zijn plotwendingen uit. We zijn er allebei van overtuigd dat zijn boek sneller af zal zijn dan het mijne.

De jongste zeurde de oren van mijn kop tot ik haar mee op sleeptouw nam door de velden. Het tempo lag wat lager, de woordenstroom was onstilbaar.
Ik heb geen leeg hoofd na mijn gebruikelijke toer, maar ben altijd weer helemaal bijgepraat met wat hip en happening is in het derde leerjaar.

Samen is anders.
Anders is verfrissend leuk.

The day after...

Het is geen geheim. Ik wentel me begin december graag in de geur van pepernoten, sintliedjes en schoenen die voor de kachel staan. 

Met één non-believer in huis brokkelt de magie van Sinterklaas al een klein beetje af. In de plaats komt gelukkig een fijne kameraadschap met veel vette knipogen en ingeslikte woorden als die éne believer van het huis toevallig in de buurt is. 

Maar de dag na Sint, vandaag dus, steek ik met tegenzin mijn warme nostalgie weer weg samen met de sintslinger en de stiekem bewaarde sintbrieven en -tekeningen. 

De raamtekening met de stoomboot zou - met de hulp van een wolkje Instanet - plaats moeten maken voor de Kerstman en zijn gevolg, maar vandaag niet. Als het kerstdubbeltje al valt, dan zal het niet deze week zijn. 

Terwijl her en der de kerstbomen het straatbeeld overnemen en kerstmarkten oppoppen, nestel ik me op de zetel. Met een restje pepernoten en nog éénmaal Kniktieklaas om het jinglebells-geweld te overstemmen.