Kruimel

Toch al één (of kom twee) die al blij zijn...

"Nog nooit zo content geweest om een terras tot zien veranderen tot een hoop betonpuin", dacht ik toen een viertal mannen met drilboor en kraan ons terras sloopten en onze tuin definitief in een bouwwerf veranderden.
Maar die KleineVent van ons, die is er zo mogelijk nog blijer mee.
Het kind kampeert aan het raam om geen enkele schep zand of gemetselde steen te missen. Eenmaal de bouwvakkers weg zijn schiet ie zijn laarzen aan om "nog een beetje te werken" waarna hij wat met een stok in het zand pookt en de hardheid van de beton test. En filosofeert wat over de zin en onzin van verbouwen filosofeert.

"Mama, ik vind jullie een beetje gek"
"Waarom, ventje?"
"Eerst komt er een meneer die een grote muur stuk maakt. Dan komt er een meneer om die op te ruimen en dan bouwen die samen een nieuwe muur."

"Mama, ik mag al op die muur lopen heeft de meneer gezegd. Want ik ben klein. Maar jij mag er nog niet op, want als jij erop staat zal de muur omvallen."

Of mijn favoriet tot nu toe:
"Waar gaan jullie naartoe?" tegen de bouwvakkers die alles inpakken om te vertrekken.
"Naar huis en patatjes eten",antwoord die ene die duidelijk zelf kinderen heeft.
"Wonen jullie dan allemaal samen in één huisje?"