Terwijl ik de resten van het ontbijt opruim rolt de jongste de poppenwagen tot tegen mijn kuiten.
'Mama, ik heb gebeld en gebeld, maar ik vind geen babysit. Zorg jij even voor mijn kindje?'
'Ik wist niet dat jij met poppen speelde?'
'Doe ik ook niet. Daarom moet jij voor haar zorgen.'
'Goed, dan ben ik even babysit. En wat ga jij dan doen?'
'Niet met de poppen spelen.'
zondag 8 februari 2015
donderdag 5 februari 2015
Brief aan de 16-jarige Kruimel #boostyourpositivity
Lieve Kruimel,
In mijn hoofd ben jij niet veel jonger dan ik. Daar gaan mijn hersens een beetje van kraken. Is het al 20 jaar geleden dat ik jou was? Jij vindt mij waarschijnlijk verschrikkelijk oud. Ik vind dat we niet zoveel verschillen, alleen ben ik wat wijsheid rijker. Er zijn er alvast vijf die ik je wil meegeven. Zonder al te veel te verklappen van wat er komt.
1. Die anderen doen ook maar wat
Je bent een meisje dat niet graag opvalt. Verlegen, iemand die niet zo graag gezien wil worden. Als ik je nu bekijk vraag ik me af waarom. Je hebt het typische lijf van een zestienjarige. Een al benen, een buik die nog niet door twee mini-exemplaren werd uitgetest op zijn rekbaarheid (en ja, ook de acné van een zestienjarige. Die mag je houden, btw). Je zal jezelf nog lang verstoppen in donkere, veel te grote truien. Het zal nog tien jaar duren voor je überhaupt een paar hakken koopt en iets anders uit je kleerkast pakt dan een jeansbroek en T-shirt. En toch hoop ik voor je dat je vroeger dan ik leert om je niet aan te trekken van wat anderen van jou denken, toch niet op het vlak van uiterlijk. Er komt een dag dat het je geen moer kan schelen wat een ander denkt van hoe jij eruit ziet en dat is een heerlijk gevoel.
2. Eerst doen dan durven
Je zal dingen moeten doen die buiten je comfortzone liggen. Dingen die voor een ander geen punt zijn, maar die jou een bibber in je kaak bezorgen. En je zal leren om dingen te doen en ze dan pas te durven. Probeer de zin 'maar dat kan ik niet' uit je vocabulaire te schrappen.
Het zal ook niet zo lonend zijn als ik het nu laat uitschijnen. Er zijn kansen die vol in je gezicht exploderen, nadat je ze aangepakt hebt. En toch, ook daar zal je iets uit leren.
3. Koester de mensen om je heen.
Sommigen zullen er niet zo lang meer zijn. Je zal op korte tijd drie mensen verliezen die je heel nauw aan het hart liggen. Maar laat daar nu je hoofd niet bij hangen. Nu zijn ze er nog. Koester de mensen om je heen. Gebruik je tijd om te praten met hen in plaats van de boze puber uit te hangen. En neem afscheid. Zelfs als je het op dat moment echt niet wil. Zelfs als je denkt dat je zo zal breken dat er geen lijmen meer aan is, neem afscheid en laat los.
4. Leer vooral stevig op je eigen voeten staan.
Je hebt zoveel lieve mensen om je heen, die je steunen en waar het moet je een duwtje in de rug of een stamp onder je kont geven. (en geloof me, dat laatste zul je een paar keer nodig hebben). Maar wat je echt moet beseffen is dat je niet altijd en overal kan leunen op een ander. Kijk eens naar beneden, daar zijn twee voeten die jou perfect kunnen dragen. Gebruik ze en vertrouw op ze.
5. Schuif dit binnen 20 jaar onder je eigen neus.
Ik hier nu wel als een grote mevrouw waarheden verkondigen, maar ik ben ervan overtuigd dat mijn 56-jarige zelf mij nu ook nog maar piep en onervaren zal vinden. Hou ze bij, deze wijsheden. Duw ze met regelmaat van de klok onder je eigen neus. We zullen er allebei ons voordeel uit kunnen halen.
Enjoy the ride, 16-jarig meisje. Het wordt mooi!
liefs,
In mijn hoofd ben jij niet veel jonger dan ik. Daar gaan mijn hersens een beetje van kraken. Is het al 20 jaar geleden dat ik jou was? Jij vindt mij waarschijnlijk verschrikkelijk oud. Ik vind dat we niet zoveel verschillen, alleen ben ik wat wijsheid rijker. Er zijn er alvast vijf die ik je wil meegeven. Zonder al te veel te verklappen van wat er komt.
1. Die anderen doen ook maar wat
Je bent een meisje dat niet graag opvalt. Verlegen, iemand die niet zo graag gezien wil worden. Als ik je nu bekijk vraag ik me af waarom. Je hebt het typische lijf van een zestienjarige. Een al benen, een buik die nog niet door twee mini-exemplaren werd uitgetest op zijn rekbaarheid (en ja, ook de acné van een zestienjarige. Die mag je houden, btw). Je zal jezelf nog lang verstoppen in donkere, veel te grote truien. Het zal nog tien jaar duren voor je überhaupt een paar hakken koopt en iets anders uit je kleerkast pakt dan een jeansbroek en T-shirt. En toch hoop ik voor je dat je vroeger dan ik leert om je niet aan te trekken van wat anderen van jou denken, toch niet op het vlak van uiterlijk. Er komt een dag dat het je geen moer kan schelen wat een ander denkt van hoe jij eruit ziet en dat is een heerlijk gevoel.
2. Eerst doen dan durven
Je zal dingen moeten doen die buiten je comfortzone liggen. Dingen die voor een ander geen punt zijn, maar die jou een bibber in je kaak bezorgen. En je zal leren om dingen te doen en ze dan pas te durven. Probeer de zin 'maar dat kan ik niet' uit je vocabulaire te schrappen.
Het zal ook niet zo lonend zijn als ik het nu laat uitschijnen. Er zijn kansen die vol in je gezicht exploderen, nadat je ze aangepakt hebt. En toch, ook daar zal je iets uit leren.
3. Koester de mensen om je heen.
Sommigen zullen er niet zo lang meer zijn. Je zal op korte tijd drie mensen verliezen die je heel nauw aan het hart liggen. Maar laat daar nu je hoofd niet bij hangen. Nu zijn ze er nog. Koester de mensen om je heen. Gebruik je tijd om te praten met hen in plaats van de boze puber uit te hangen. En neem afscheid. Zelfs als je het op dat moment echt niet wil. Zelfs als je denkt dat je zo zal breken dat er geen lijmen meer aan is, neem afscheid en laat los.
4. Leer vooral stevig op je eigen voeten staan.
Je hebt zoveel lieve mensen om je heen, die je steunen en waar het moet je een duwtje in de rug of een stamp onder je kont geven. (en geloof me, dat laatste zul je een paar keer nodig hebben). Maar wat je echt moet beseffen is dat je niet altijd en overal kan leunen op een ander. Kijk eens naar beneden, daar zijn twee voeten die jou perfect kunnen dragen. Gebruik ze en vertrouw op ze.
5. Schuif dit binnen 20 jaar onder je eigen neus.
Ik hier nu wel als een grote mevrouw waarheden verkondigen, maar ik ben ervan overtuigd dat mijn 56-jarige zelf mij nu ook nog maar piep en onervaren zal vinden. Hou ze bij, deze wijsheden. Duw ze met regelmaat van de klok onder je eigen neus. We zullen er allebei ons voordeel uit kunnen halen.
Enjoy the ride, 16-jarig meisje. Het wordt mooi!
liefs,
woensdag 4 februari 2015
de foto die ik niet maakte #6
Diepblauw ochtendlicht valt haar kamer binnen. Het dakraam is bezaaid met ijsbloemen. Ik vis mijn jongste voorzichtig van onder de dekens en tussen de knuffels uit. Ze vouwt zich naadloos naar mijn linkerzij en klemt haar armen om mijn nek. Samen klappen we het dakraam open. De ijskoude buitenlucht valt op onze gezichten. Op mijn arm en heup gloeit ze nog dekenwarm na.
Ik wijs haar de maan en de sterren aan die verdwijnen in het ochtendlicht. Ze kijkt met open ogen en open mond.
'Zullen we aan de dag beginnen?', fluister ik in haar oor.
Ze wrijft haar hoofd in de holte van mijn nek en graaft haar handen in mijn haar.
'Neen, nog heel eventjes niet'
Ik wijs haar de maan en de sterren aan die verdwijnen in het ochtendlicht. Ze kijkt met open ogen en open mond.
'Zullen we aan de dag beginnen?', fluister ik in haar oor.
Ze wrijft haar hoofd in de holte van mijn nek en graaft haar handen in mijn haar.
'Neen, nog heel eventjes niet'
maandag 2 februari 2015
dat ik je mis
Mama,
Gisteren trok ik mijn schouders naar achter en duwde de deur open van de tearoom waar wij altijd halt hielden tijdens een wandeling door het stad. Jij ging steevast voor koffie en carré confituur. Ik zag toen de heil van koffie nog niet in en settelde voor een cola.
16 jaar liep ik langs de etalage, zonder ooit eens binnen te gaan. Omdat het iets van ons was en die 'ons' tegenwoordig ontbrak.
Gisteren haalde ik diep adem en zocht een tafeltje achteraan uit. Ik bestelde koffie en gebak. De bestelling kwam met één weggeslikte traan ... omdat ik je nog steeds mis.
Liefs,
Gisteren trok ik mijn schouders naar achter en duwde de deur open van de tearoom waar wij altijd halt hielden tijdens een wandeling door het stad. Jij ging steevast voor koffie en carré confituur. Ik zag toen de heil van koffie nog niet in en settelde voor een cola.
16 jaar liep ik langs de etalage, zonder ooit eens binnen te gaan. Omdat het iets van ons was en die 'ons' tegenwoordig ontbrak.
Gisteren haalde ik diep adem en zocht een tafeltje achteraan uit. Ik bestelde koffie en gebak. De bestelling kwam met één weggeslikte traan ... omdat ik je nog steeds mis.
Liefs,
donderdag 29 januari 2015
Gedichtendag 2015
Als je groot bent...
Als je groot bent
wil je dan niet meer spelen
of mag het niet meer?
Is er een leeftijd waarop iemand je komt vertellen:
'Vanaf heden is spelen verboden', en wie
zou degene zijn die mij dat kwam vertellen?
Toen ik weer de zon in liep, zag ik de buurvrouw
met een gieter achter mijn vader aanrennen.
Het mocht dus nog! Opgelucht
ging ik vissen in de beek. Ik nam mee:
een emmer en een tak met daaraan een touw.
Een haakje had ik niet nodig.
(Uit: Het moest maar eens gaan sneeuwen, Tjitske Jansen)
Als je groot bent
wil je dan niet meer spelen
of mag het niet meer?
Is er een leeftijd waarop iemand je komt vertellen:
'Vanaf heden is spelen verboden', en wie
zou degene zijn die mij dat kwam vertellen?
Toen ik weer de zon in liep, zag ik de buurvrouw
met een gieter achter mijn vader aanrennen.
Het mocht dus nog! Opgelucht
ging ik vissen in de beek. Ik nam mee:
een emmer en een tak met daaraan een touw.
Een haakje had ik niet nodig.
(Uit: Het moest maar eens gaan sneeuwen, Tjitske Jansen)
Abonneren op:
Posts (Atom)