Shortcuts #boostyourpositivity

Deel jouw shortcuts, luidde de opdracht.
Ik geef toe dat ik diep moest nadenken. Ik heb niet het gevoel dat mijn leven zoveel shortcuts telt. Of het moeten de voor de hand liggende zijn, maar goed... hier komen ze. Mijn shortcuts, zodat het dagelijkse leven niet vierkant draait en heel af en toe op rolletjes loopt 

Weekmenu
Onnodig om over uit te wijden. Hier lees je er alles over.
Voordelen: nooit je hoofd moeten breken over wat eten we deze avond en ook nooit spoorslags naar de winkel moeten hollen voor dat ene ontbrekende ingrediënt.

Bijkomende tip:
Ik heb een lijst in Evernote met gerechten die we vaak en graag eten, samen met de benodigde ingrediënten. Makkelijk als de inspiratie voor een weekmenu even wat zoek is én om de boodschappenlijst te maken. 

Uitbesteden
Om de twee weken komt een poetsvrouw. Dat is niet genoeg om te garanderen dat je hier van de vloer kan eten, maar het maakt dat het poetsen een haalbaardere kaart wordt.

Zoveel mogelijk klaar zetten op voorhand
's Avonds zet ik de ontbijttafel klaar, tot en met de koffietas bij de koffiezet. De kleren voor de kroost liggen klaar en de schooltassen staan gevuld aan aan de voordeur. Scheelt een kostbare tien minuten 's morgens.

Gedeelde agenda's 
Sinds we onze agenda's delen moeten we veel minder op en neer bellen om af te stemmen op elkaar.
Alles gaat erin. Ook wanneer wie zwemles heeft en wanneer er speciallekes mee moeten naar school.

Hou het haalbaar

Qua naschoolse sportactiviteiten komen enkel de sporten in aanmerking die op woensdag of zaterdag mogelijk waren. Na één jaar ons tweemaal per week te haasten van en naar atletiektraining waren we er met vier klaar mee, inclusief de sporter zelf. Kan het niet op woensdag of zaterdag, dan is het geen optie. Wanneer ze zelf met de fiets op en neer kunnen, praten we er nog eens over. 

Verdeel wat er moet gedaan worden 

Zowel 's morgens als 's avonds zijn de taken hier verdeeld. Omdat ik 's ochtends als eerste weg moet, sta ik eerst op en neem het al wakkere kind mee naar beneden. Ik zorg ervoor dat de kroost in de kleren raakt en ontbijt samen met hen. Daarna spring ik op de fiets op weg naar het station. Lief neemt de boterhamdozen en het afzetten op school voor zijn rekening. 's Avonds haal ik de kroost op uit de naschoolse opvang, terwijl Lief ondertussen begint te koken.

Soms even de boel de boel laten
Ja, er kan nog altijd eens een extra dweil over de vloer gehaald worden. En die 15 minuten op de trein kunnen effectiever besteed worden dan met lezen of naar buiten staren. En toch geeft het een goed gevoel om soms eens de boel de boel te laten. Om eerst een koffie te drinken, met een stuk chocolade terwijl je wat bijleest in de zetel. En dan pas te overwegen of je nog wat wassen zult draaien.
Met mate inzetten deze tip, dan is ze het effectiefst!

Deze blogpost kadert in het #boostyourpositivity project.

Zien, horen & zwijgen #2

Zien:

Kijk hoe schoon ze valt, de avond. 

De echte donkere dagen zijn weer voorbij. Gelukkig.
Elke morgen is het een beetje vroeger licht. Elke avond wat langer. En tegenwoordig kan ik weer zonder fluohesje en fietslicht naar huis fietsen.
Nu is het aftellen naar het moment dat de zon voor mij op is.


Horen
Dank aan 'de nieuwe lichting' van Stu Bru. Dank aan de spot die me deed opkijken en stilvallen toen ik de eerste noten van het nummer van Felix Pallas hoorde: Too sad for tea.

Een lied dat kleine breuklijntjes maakt in mijn hart tot het helemaal openbarst.
Enkele keer opnieuw.


Zwijgen
Een broer van 8 en een zus van 6 raken niet altijd vlot door dezelfde deur. En als ze dan perse toch met vuisten moeten zwaaien, dan het liefst verbaal.
'Jij bent verliefd op de meisjes.' beet de oudste de jongste toe van achter zijn kom ontbijtgranen.
'En dan?', haal ik mijn schouders op. In de hoop dat het bij één uithaal blijft.
Maar de jongste wil niet achterblijven. 'En jij houdt van jongens. Jij bent een hommel', wijst ze haar broer aan.
Koffie over de tafel proesten doet zwijgen.

Wat ik zag, hoorde en me stil liet vallen. Een onregelmatig weerkerende rubriek. 
(Want mezelf aan planningen houden is niet mijn sterkste kant.)

Rebound

Boek-loos zijn, ken je dat gevoel?
De dagen nadat je een fantastisch boek uitlas. Zo'n exemplaar waarvan je spijt hebt dat je het niet opnieuw voor de eerste keer kan lezen? Je hoofd blijft hangen in het verhaal en je bent ervan overtuigd dat je nooit of te nimmer zo'n geweldig exemplaar op je nachtkastje zal kunnen leggen.

Ik las de kooi. Neen, schrap dat. Ik verslond de kooi van Josh Malerman. En nu ben ik boek-loos. Ik heb een boekenrek dat een volledige gangwand vult, mijn ereader bulkt van de te lezen previews en ik vind mijn goesting niet. Ik heb zelfs geen zin om mijn goesting te zoeken.

Ik ben boek-loos en hoop dat ik snel tegen een reboundboek aanloop.
Tips? Iemand?

Not quite de poppenmoeder

Terwijl ik de resten van het ontbijt opruim rolt de jongste de poppenwagen tot tegen mijn kuiten.
'Mama, ik heb gebeld en gebeld, maar ik vind geen babysit. Zorg jij even voor mijn kindje?'
'Ik wist niet dat jij met poppen speelde?'
'Doe ik ook niet. Daarom moet jij voor haar zorgen.'
'Goed, dan ben ik even babysit. En wat ga jij dan doen?'
'Niet met de poppen spelen.'

Brief aan de 16-jarige Kruimel #boostyourpositivity

Lieve Kruimel,

In mijn hoofd ben jij niet veel jonger dan ik. Daar gaan mijn hersens een beetje van kraken. Is het al 20 jaar geleden dat ik jou was? Jij vindt mij waarschijnlijk verschrikkelijk oud. Ik vind dat we niet zoveel verschillen, alleen ben ik wat wijsheid rijker. Er zijn er alvast vijf die ik je wil meegeven. Zonder al te veel te verklappen van wat er komt.

1. Die anderen doen ook maar wat
Je bent een meisje dat niet graag opvalt. Verlegen, iemand die niet zo graag gezien wil worden. Als ik je nu bekijk vraag ik me af waarom. Je hebt het typische lijf van een zestienjarige. Een al benen, een buik die nog niet door twee mini-exemplaren werd uitgetest op zijn rekbaarheid (en ja, ook de acné van een zestienjarige. Die mag je houden, btw). Je zal jezelf nog lang verstoppen in donkere, veel te grote truien. Het zal nog tien jaar duren voor je überhaupt een paar hakken koopt en iets anders uit je kleerkast pakt dan een jeansbroek en T-shirt. En toch hoop ik voor je dat je vroeger dan ik leert om je niet aan te trekken van wat anderen van jou denken, toch niet op het vlak van uiterlijk. Er komt een dag dat het je geen moer kan schelen wat een ander denkt van hoe jij eruit ziet en dat is een heerlijk gevoel.

2. Eerst doen dan durven
Je zal dingen moeten doen die buiten je comfortzone liggen. Dingen die voor een ander geen punt zijn, maar die jou een bibber in je kaak bezorgen. En je zal leren om dingen te doen en ze dan pas te durven. Probeer de zin 'maar dat kan ik niet' uit je vocabulaire te schrappen.
Het zal ook niet zo lonend zijn als ik het nu laat uitschijnen. Er zijn kansen die vol in je gezicht exploderen, nadat je ze aangepakt hebt. En toch, ook daar zal je iets uit leren.

3. Koester de mensen om je heen.
Sommigen zullen er niet zo lang meer zijn. Je zal op korte tijd drie mensen verliezen die je heel nauw aan het hart liggen. Maar laat daar nu je hoofd niet bij hangen. Nu zijn ze er nog. Koester de mensen om je heen. Gebruik je tijd om te praten met hen in plaats van de boze puber uit te hangen. En neem afscheid. Zelfs als je het op dat moment echt niet wil. Zelfs als je denkt dat je zo zal breken dat er geen lijmen meer aan is, neem afscheid en laat los.

4. Leer vooral stevig op je eigen voeten staan.
Je hebt zoveel lieve mensen om je heen, die je steunen en waar het moet je een duwtje in de rug of een stamp onder je kont geven. (en geloof me, dat laatste zul je een paar keer nodig hebben). Maar wat je echt moet beseffen is dat je niet altijd en overal kan leunen op een ander. Kijk eens naar beneden, daar zijn twee voeten die jou perfect kunnen dragen. Gebruik ze en vertrouw op ze.

5. Schuif dit binnen 20 jaar onder je eigen neus.
Ik hier nu wel als een grote mevrouw waarheden verkondigen, maar ik ben ervan overtuigd dat mijn 56-jarige zelf mij nu ook nog maar piep en onervaren zal vinden. Hou ze bij, deze wijsheden. Duw ze met regelmaat van de klok onder je eigen neus. We zullen er allebei ons voordeel uit kunnen halen.

Enjoy the ride, 16-jarig meisje. Het wordt mooi!

liefs,