Een gevoel in een woord vangen is altijd een klein geluk, schreef ik vorig jaar al. Vandaag ontdekte ik een nieuw juweeltje bij Lorimariette: apricity.
Apricity betekent zoveel als de warmte van de zon in de winter. De lucht is blauw, de zon straalt net fel genoeg om je wangen licht en warm te strelen. Een woord, neen een gevoel, dat plakt omdat de warmte van de zon al enkele maanden niet zo vanzelfsprekend was.
Het is een eerste glimp, een voorbode, net zoals de krokussen die weer kleur geven aan tuin en berm. Het is buiten even stilstaan, enkel en alleen om te voelen. Strategisch het plekje met de perfecte invalshoek kiezen zodat de zonnestralen op jouw handen of rug vallen.
Het is een woord dat danst over je lippen en met de laatste lettergreep je mond in een glimlach vouwt.
Apricity en ervan genieten met een shabelleke. Dubbel klein geluk.
