Wat beter helpt dan koffie

Sleep jezelf slaapdronken uit bed. Ja, het maakt niet uit hoe warm het is in jouw dekenfort. Neen, tuurlijk is die kamer bijlange zo warm niet. Ja, je blote tenen haasten zich vanzelf terug onder de dekens wanneer ze de temperatuur van de vloer voelen. Maar kom, bijt door. 

Douche - dat mag met warm water, ook wij kennen onze grenzen. Smeer en eet brood. Er mag zelfs een tas koffie bij. Helpen doet dat spul toch niet. Koffie is goed om een sliert slaap weg te blazen, een compleet wolkendek, daar is geen gat in te slaan. 

Zorg dat je kinderen ook wat brood binnenkrijgen. Neen, wakker word je daar niet van, maar belangrijk is het wel.
Kijk naar buiten.
Is het donker? Zie je wolkjes komen uit de monden van voorbijrijdende fietsers? Glinstert de weg met ijzel? Perfect. Of beter nog. Buigen bomen gewillig op de adem van de wind. Zie je mensen ploeteren terwijl regenwolken hen voorzien in een tweede douche. Ideaal! 

Spring - neen dat is teveel gevraagd - hijs jezelf op de fiets. Vergeet voor alle zekerheid je muts en handschoenen. Een jas mag, net zoals een sjaal - opnieuw ook wij kennen onze grenzen. 

Werp een blik op de temperatuur dat het bord boven de apotheek aangeeft.

Fiets je warm, wakker ben je nu zeker. 

Je suis charlie

omdat anderen het vaak veel beter zeggen

Rudy Vranckx: "Humor nuanceert, relativeert en ondermijnt. Door al te eenduidige visies op ironische wijze te kijk te zetten, plaatst humor de wereld in perspectief. Omdat extremisme net steunt op een gebrek aan perspectief en een erg eenzijdige, radicale en blinde overtuiging, is humor het beste wapen om het fenomeen te ontmantelen. "Humor zet extremisten en hun simpele wereldbeeld in hun blootje. 

#jesuischarlie

Leestip - the strange and beautiful sorrows of ava lavender

'Vanavond werk ik iedereen de deur uit (man) of het bed in (kroost) om ongestoord dit verhaal uit te kunnen lezen. En dan zal ik spijt hebben dat het uit is.', schreef ik gisteren op Goodreads. 

Bij Verbeelding pikte ik deze boekentip op: Ava Lavender wordt geboren met vleugels. Geen witte vleugels zoals engelen, maar bruine vleugels als van een vogel. Niemand kan verklaren hoe dit komt. In het boek kijkt Ava terug op haar familiegeschiedenis:

My grandmother fell in love three times before her nineteenth birthday. My mother found love with the neighbor boy when she was six.
And I, I was born with wings, a misfit who didn't dare to expect something as grandiose as love....my story, like everyone's, begins with the past and a family tree. The following is the story of my young life as I lived it…. I have traveled through continents, languages, and time trying to understand all that I am and all that has made me such.

Dit boek pakte me helemaal in. Waar ik kon, wanneer ik kon zat ik te lezen. De taal is prachtig en de sfeer is om van te snoepen. Een mix van Chocolat, Big Fish en Un long dimanche de fiançailles. Door heel het verhaal heen zijn kleinere verhalen geweven. Losse portretten, soms absurd, maar nooit te. Alles wordt met een zekere vanzelfsprekendheid geserveerd zodat je nooit vraagtekens zet bij het waarom.

'Wat als het niet mooi eindigt', vreesde ik nog. Maar eigenlijk deed het einde er niet toe. Het is een verhaal over liefde in al zijn vormen. Hoe liefde mooi en ontwapenend kan zijn. Maar ook hoe liefde hetgeen kan zijn dat het meeste schaadt en snijdt.

Ik hoop dat dit boek de toon kan zetten voor dit leesjaar, want dan wordt het een ongelooflijk aangenaam jaar.

Al wat ik je wens...

Tot volgend jaar!

De 10 (*kuch* 12) foto's van 2014

Er vliegt zo'n stokje door blogland. Toon jouw tien foto's van 2014. Nike gooide het mijn richting uit. En omdat ik van logisch denken hou, maakte ik er een foto per maand van. 

In elk seizoen mijn grote liefde. De zee. Hoe desolater hoe liever. Hoe meer wind hoe liever. 

We smeden verbouwplannen. De tuin deze keer. Het voorjaar was gevuld met zand scheppen en stenen versleuren. 

In Technopolis, waar ie niet wou vertrekken voor de vlinder op zijn hoofd zat. 

Verhuisplannen op het werk. De vloer was het enige wat mooi was aan de locatie.

Gin-tonics op mooie lenteavonden. Klein geluk in al zijn glorie.

Vrienden die je op zondagmorgen uit je bed schudden met de vraag 'kom je mee aperitieven in de duinen".
Goud waard, zo'n mensen. 

Met stip op één het allerbeste verjaardagskado ooit - een hangmat.
Met stip op één de allermooiste camping waar we al kampeerden - la futa in Italië. 

De zee, alweer. 

Hoe de herfst altijd te vroeg komt. Hoe schoon ze ook is. 

Lastminute weekend in de Efteling. Alwaar de zoon de dag minutieus voorbereidt.

Een dag op stap met één van de leukste zesjarigen die ik ken. Topdag tussen de dino's. 

Het ding van de kerstvakantie: schaatsen. De teller staat op 4 en is nog aan het lopen.

Geen idee wie dit stokje al gekregen heeft en wie niet. Maar ik gooi het naar mensen die ik graag lees:  I. , Ineken en Ysabje, tonen jullie ook jullie selectie voor 2014?