Samen is anders

De reden is altijd een andere, maar een paar keer in de week hijs ik mezelf in de lelijkste schoenen en  broek die ik bezit. Het kan me niet schelen hoe ik eruit zie als ik rondjes loop, als het maar comfortabel is.

De reden is altijd een andere, maar 24 uur zonder schrijven zit er niet in. Voor een eigen schrijfnest is onder ons dak geen plaats meer, maar een laptop maakt een mens flexibel.

Ik had mijn manieren om te verdwijnen.
Tot mijn kroost er een stokje voor stak.

De oudste confiskeerde een stokoude laptop, nestelt zich één op de twee keren naast me en verdwijnt in de woorden. Hij vraagt spellingstips en test zijn plotwendingen uit. We zijn er allebei van overtuigd dat zijn boek sneller af zal zijn dan het mijne.

De jongste zeurde de oren van mijn kop tot ik haar mee op sleeptouw nam door de velden. Het tempo lag wat lager, de woordenstroom was onstilbaar.
Ik heb geen leeg hoofd na mijn gebruikelijke toer, maar ben altijd weer helemaal bijgepraat met wat hip en happening is in het derde leerjaar.

Samen is anders.
Anders is verfrissend leuk.

The day after...

Het is geen geheim. Ik wentel me begin december graag in de geur van pepernoten, sintliedjes en schoenen die voor de kachel staan. 

Met één non-believer in huis brokkelt de magie van Sinterklaas al een klein beetje af. In de plaats komt gelukkig een fijne kameraadschap met veel vette knipogen en ingeslikte woorden als die éne believer van het huis toevallig in de buurt is. 

Maar de dag na Sint, vandaag dus, steek ik met tegenzin mijn warme nostalgie weer weg samen met de sintslinger en de stiekem bewaarde sintbrieven en -tekeningen. 

De raamtekening met de stoomboot zou - met de hulp van een wolkje Instanet - plaats moeten maken voor de Kerstman en zijn gevolg, maar vandaag niet. Als het kerstdubbeltje al valt, dan zal het niet deze week zijn. 

Terwijl her en der de kerstbomen het straatbeeld overnemen en kerstmarkten oppoppen, nestel ik me op de zetel. Met een restje pepernoten en nog éénmaal Kniktieklaas om het jinglebells-geweld te overstemmen. 

Een leestip of zes

Mijn leesleven zou niet wat het is zonder Goodreads.
Een plek tjokvol boekentips en elk jaar opnieuw een kleine uitdaging voor jezelf. Hoeveel wil je lezen? Hoeveel heb je gelezen?

Ik daagde mezelf uit om opnieuw 35 boeken te lezen en sloeg gisteren het 37ste dicht. Dat zijn tot nu toe al 13022 pagina's. (Opnieuw met een dikke dankjewel aan de kwartiertjes leestijd op de trein, de wachttijd op het bankje van de circusschool of het naschools zwemmen en de badsessies waarin het me lukte om de kroost uit het badwater weg te houden en me zalig uit te strekken met alleen schuim en boek in zicht.)

Er waren wat bummers en teleurstelling, maar ook mooie exemplaren.
Daarom! 6 leestips.

6 schoontjes. Boeken om in weg te duiken. Want hoewel ik van mening ben dat lezen altijd en overal zalig is, heeft het koude deel van het jaar op dat vlak een streepje voor. Een zetel met een zacht dekentje is niet compleet zonder een goed boek.

Uprooted
Ik ben eerder een leek op vlak van fantasy, maar dit boek kroop onder mijn vel. Een tot in het detail uitgewerkte wereld, wondermooi geschreven. Een sprookje voor grote mensen.

De 9 dagen Rabbit Hayes
Rabbit Hayes heeft nog maar enkele dagen te leven. Je kruipt in de huid van Rabbit, haar moeder, haar dochter en volgt hoe zij dit beleven. Het verhaal kroop tot onder mijn vel.

Zolang er leven is
Ik wou Hendrik Groen al adopteren als opa na het eerste boek. Bij de release van het tweede boek stond het zo snel als je 'scootmobiel' kan zeggen op mijn ereader. Dit verhaal is ingetogener dan het eerste deel. Er zijn minder grappen en grollen, het weegt wat zwaarder allemaal. Maar toch een plek in mijn top 5 van dit jaar.

Memoirs of an imaginary friend
Max heeft heel veel moeite met sociale omgang. Een aandachtige lezer kan hier makkelijk een diagnose op plakken, maar in plaats daarvan laat de schrijver Max in zijn waarde en schildert hij de jongen niet af als een kind met dit of dat.
Budo is Max' denkbeeldige vriend en meteen ook de verteller van het verhaal. Een bijzondere invalshoek met een geloofwaardig personage en een heel eigen strijd. Een klein juweeltje!

De jongen die zijn vader zocht
De auteur van 'de jongen in de gestreepte pyjama' deed het opnieuw voor mij.

The two of us
Ik verwachtte een luchtig chiklit verhaal. Ik kreeg een boek dat nauw aanleunt bij 'Us' en 'Me before you'. Zelden een auteur gelezen die in dit soort boeken de anatomie van een relatie zo scherp op het mes neemt. Zet misschien wel een doosje zakdoeken klaar.