Winterslaap

Ooit las ik bij Webkim een geniale remedie tegen de winterdip. Ik verstop me onder een berg Tony Chocolony en eet zo traag een weg naar de lente. 

Alle winterwandelingen en feeërieke kerstverlichting ten spijt, ik ben niet gemaakt voor de donkere wintermaanden.  Maar omdat mijn systeem ook niet gemaakt is om zoveel chocolade te verzetten, bedacht het op zijn eentje een andere oplossing. 

Ik had het zelf ook niet door. Pas toen ik voor de derde keer op drie weken tijd met een boek in mijn handen de deur van de boekenwinkel rinkelend achter me hoorde dichtvallen, viel het kwartje. Ik omringde me niet chocolade, maar met boeken. Echte boeken die zwaar wegen in je hand, ruiken naar onvertelde verhalen en geen lichtje hebben waardoor het nachtlampje echt wel aan moet in het lezen voor bedtijd-moment (sorry Lief!). 

Ik bouwde een denkbeeldig hutje rond mezelf met boeken als bakstenen om zo langzaam de dagen om me heen weg lezen. 

Inspiratie nodig? 

- Cadeautje voor mezelf | Maartje Swillen
- Dit is niet wat er zal gebeuren | Zita Theunynck 
- De moordclub op donderdag (en alle volgende boeken) | Richard Osman
- Waar zijn de wolken | Suzanne Grotenhuis
- Een tweede kans voor Missy | Beth Morrey
- Ghosts | Dolly Alderton

Het is lente voor je het weet. 

waaien

Grijsblauw. Een flou artistique die de overgang tussen zee en lucht voor interpretatie vrij laat. Schijnbaar verlaten. Een stevige bries die me geen keuze in wandelrichting laat. Zo heb ik het strand het liefst. 

Ik waai, parallel aan de horizon. Als een vlieger aan een touwtje tol ik over het lege strand. Armen wijd, licht naar achter gebogen. Fijne nevels jagen voor me uit. Mijn schoenen vullen zich gestaag met elke stap. 

Aan het trapje wenkt de open deur van de boekenwinkel. De wind geeft een laatste duw en ik waai binnen. Mijn vingers dansen over de planken en mijn voeten laten een knerpend zandspoor verschijnen. 

Ik ben op zoek naar niets, zeker geen extra centimeters als voorlopige dakpan van mijn 'nog te lezen stapel'. Gewoon kijken en snuisteren en snuiven. En toch - geen idee hoe, misschien de sterke wind - waait er een boek in mijn schoudertas. 

Een leestip of zes

Mijn leesleven zou niet wat het is zonder Goodreads.
Een plek tjokvol boekentips en elk jaar opnieuw een kleine uitdaging voor jezelf. Hoeveel wil je lezen? Hoeveel heb je gelezen?

Ik daagde mezelf uit om opnieuw 35 boeken te lezen en sloeg gisteren het 37ste dicht. Dat zijn tot nu toe al 13022 pagina's. (Opnieuw met een dikke dankjewel aan de kwartiertjes leestijd op de trein, de wachttijd op het bankje van de circusschool of het naschools zwemmen en de badsessies waarin het me lukte om de kroost uit het badwater weg te houden en me zalig uit te strekken met alleen schuim en boek in zicht.)

Er waren wat bummers en teleurstelling, maar ook mooie exemplaren.
Daarom! 6 leestips.

6 schoontjes. Boeken om in weg te duiken. Want hoewel ik van mening ben dat lezen altijd en overal zalig is, heeft het koude deel van het jaar op dat vlak een streepje voor. Een zetel met een zacht dekentje is niet compleet zonder een goed boek.

Uprooted
Ik ben eerder een leek op vlak van fantasy, maar dit boek kroop onder mijn vel. Een tot in het detail uitgewerkte wereld, wondermooi geschreven. Een sprookje voor grote mensen.

De 9 dagen Rabbit Hayes
Rabbit Hayes heeft nog maar enkele dagen te leven. Je kruipt in de huid van Rabbit, haar moeder, haar dochter en volgt hoe zij dit beleven. Het verhaal kroop tot onder mijn vel.

Zolang er leven is
Ik wou Hendrik Groen al adopteren als opa na het eerste boek. Bij de release van het tweede boek stond het zo snel als je 'scootmobiel' kan zeggen op mijn ereader. Dit verhaal is ingetogener dan het eerste deel. Er zijn minder grappen en grollen, het weegt wat zwaarder allemaal. Maar toch een plek in mijn top 5 van dit jaar.

Memoirs of an imaginary friend
Max heeft heel veel moeite met sociale omgang. Een aandachtige lezer kan hier makkelijk een diagnose op plakken, maar in plaats daarvan laat de schrijver Max in zijn waarde en schildert hij de jongen niet af als een kind met dit of dat.
Budo is Max' denkbeeldige vriend en meteen ook de verteller van het verhaal. Een bijzondere invalshoek met een geloofwaardig personage en een heel eigen strijd. Een klein juweeltje!

De jongen die zijn vader zocht
De auteur van 'de jongen in de gestreepte pyjama' deed het opnieuw voor mij.

The two of us
Ik verwachtte een luchtig chiklit verhaal. Ik kreeg een boek dat nauw aanleunt bij 'Us' en 'Me before you'. Zelden een auteur gelezen die in dit soort boeken de anatomie van een relatie zo scherp op het mes neemt. Zet misschien wel een doosje zakdoeken klaar.

overtuigd

De deur van de trein schoof met het gekende signaal open. Een typische vrijdagrij stond op een kluitje voor de deur. Een bende toeristen met zonnehoedjes en altijd die ene tas teveel waar geen handen meer voor over zijn. Studenten die geen graten zien in een hoofdtelefoon en hun geliefde muziek uit de draagbare box in hun rugzak laten schallen. Pendelaars van alle slag met krant onder hun arm of blik op hun smartphone.
Wanneer ik al eerste van de trein wil stappen opent de groep zich zoals de zee ooit voor Mozes deed.
Zij liep voorbij op het perron. Gehaast, maar met haar neus tussen de bladeren van een vuistdikke 'Het smelt'. Ze laveerde feilloos tegen de stroom op. Ontweek alle pendelaars die zich richting roltrap haastten en boog om de groepjes tieners die bleven kletsen op het perron.
Ei zo na knalde ze tegen een paal, maar ook die hindernis nam ze zonder verpinken.
Exact op dat moment overtuigde ze me om Lize Spit nog een kans te geven. 

Hoe ik Roald Dahl leerde kennen

"Boeken in de bank en oren open!", brulde meester Frank van het vierde leerjaar steevast op vrijdagmiddag. Op geen enkel ander moment in de week werkten onze oren beter dan bij de aankondiging van het voorleesuur. 

Meester Frank zwoor bij Roald Dah:  Mathilda, de GVR, sjakie en de chocoladefabriek,... samen vulden de boeken een vensterbank waar we een jaar zoet mee waren. 

Meester Frank las niet voor. Hij fluisterde, brulde, piepte en gilde waar nodig. Hij wervelde door de klas met grote gebaren en grappige gezichten. Ongemerkt lijmde zijn stem je vast op je stoel en joeg hij jouw verbeelding het klaslokaal uit, de wereld van Oompa Loompas en vreselijke heksen in. 

Veel herinneringen van de lagere school lopen als waterverf door elkaar. Maar na drie zinnen 'GVR' zit ik weer op het bankje links vooraan in de klas waar de stem van meester Frank en bovenal de woorden van Roald Dahl door de klas wervelen. 

Vandaag is Roald Dahl Day. De beste man zou 100 geworden zijn.

Tips voor vakantieleesvoer

Juni verrast me altijd. Het ene moment is het één en al proefjes dat de klok slaat en het volgende moment help je mee aan het afscheidsbriefje voor de juf/meester en is de hal ongemerkt veranderd in een opslagplaats waar een kampeerwinkel trots op zou zijn.

Maar zo weinig als essentiële dingen als tentharingen en al dan niet lekke luchtmatrassen me kunnen schelen (gelukkig heb daar Lief voor - bij deze dankje Lief) des te meer kan ik mijn hoofd breken over welk leesvoer ik mee neem op reis. Want vakantie is het moment bij uitstek om te lezen en door te lezen. Het mag wat breder hangen dan de twee gestolen kwartiertjes op de trein en nog eens een half uur voor mijn ogen dichtvallen.

Dus zet ik ze - net zoals Lilith - even op een rijtje. Boeken die ik las op vakantie of waarvan ik wou dat ik ze op vakantie gelezen had.

In the woods - Tana French
Een goede thriller kan niet ontbreken in de zomer en Tana French stelt niet teleur op het vlak van intrigerende verhalen. In the woods is het eerste deel van een serie, dus als deze je smaakt zit je thrillergewijs voor even onder de pannen.

Miss Peregrines Home for peculiar children #1, 2 & 3 - Riggs Ransom
Niets mis met steengoede kinderboeken op de boekenplank van volwassenen en deze serie is echt een leuke. Ransom Riggs schetst met bizarre oude foto's een hele intrigerende wereld. Denk Harry Potter, maar dan helemaal anders.

Dit was het plan niet - Cristina Alger 
Aaah chicklit. Een beetje het fastfoodhoekje van de boekenwereld, zo lijkt het. Maar kijk. Ik lust op tijd en stond wel een hamburger, op voorwaarde dat het een lekkere is. Zo ook met dit boek. Het is licht, het is grappig, maar het is een goeike.

We were liars - E. Lockhart
Zo van die boeken waarvan je weet dat er iets roert onder de oppervlakte. Die je uitleest aan een rotvaart, op het puntje van je stoel. Dit is zo'n boek.

Big little lies - Lianne Moriarty 
Een schrijfster die er een patent op heeft om wat mysterie en ophef te brengen in het huiselijke leven van lieve huismoeders. Ik hou vooral van hoe ze speelt met tijd en vertelstandpunt en je zo meeneemt in een dolgedraaide paardjesmolen.

Als je het licht niet kan zien - Anthony Doerr
Een waarschuwing hier. Geef het even de tijd om in het ritme van het verhaal te komen. De auteur springt vrij snel tussen de verschillende hoofdpersonages en het duurt een aantal hoofdstukken voor je mee bent in dat ritme. Maar éénmaal je mee bent is het heerlijk meestromen met een prachtig verhaal in de achterlinies van de oorlog. Dit is zo eentje die ik nog eens voor het eerst zou willen lezen.


Zelf ben ik een stevige boekenplank aan het vullen in mijn ereader voor - hopelijk - heel wat uurtjes in de hangmat, in de tent of aan het water. Welk boek mag zeker niet ontbreken deze zomer?

Op zoek naar een goed boek? Mijn 10 lievelingsboeken van 2015

De laatste jaren restte mij steevast nog een stukje op te vullen balk bij de Goodreadschallenge.
Dit jaar had ik nog wat weken over toen de balk op was.
Conclusie: het was een goed leesjaar. En niet alleen door het aantal boeken dat ik op mijn stapeltje 'gelezen' mocht schuiven.  (dankje kwartiertje treinlezen 's morgens en 's avonds),

Het was vooral een goed jaar omdat er zoveel mooie boeken tussen zaten. Ik blijf het namelijk een kunst vinden om de juiste boeken op het goede moment uit het rek te trekken. Een kunst waar ik niet altijd in slaag. Getuige het stapeltje 'niet uitgelezen' dat ergens nog wankelt op mijn nachtkastje.

Dus doe jezelf in het staartje van dit jaar een plezier en duikel deze boeken op, reserveer wat tijd in de zetel, op de trein of 's avonds in bed en duik in deze schoonheden.

The Strange and Beautiful Sorrows of Ava Lavender
Een vleugje magisch realisme en wondermooie vertellingen. Een mix van Chocolat, Big Fish en Un long dimanche de fiançailles. Ik probeerde je hier ook al te overhalen.

Bird Box
Er loert iets buiten. Niemand weet wat. Als je het ziet kan je het niet meer navertellen.
Gelezen op het puntje van mijn stoel.

Kom hier dat ik u kus
Jaha, ik ben spuit elf die dit boek aanraadt, maar het lijstje is niet compleet zonder.
Voor wie houdt van wondermooie taal.

We Were Liars
Over deze wil ik niet veel kwijt. Gewoon lezen en dan even laten weten of jij op een bepaald ook moment dacht/mompelde 'Wat?????'

De waarheid over de zaak Harry Quebert
Een klepper van meer dan 600 pagina's waar je zo door raast. Zo zo graag gelezen.

Woesten
Soms kom ik een beetje achter. Negeer ik een boek dat maandenlang in de top tien staat ostentatief.
En wanneer ik het eindelijk lees, timmer ik mezelf wat op mijn hoofd. Waarom las ik dit niet eerder?

Station Eleven
Een griepepidemie doodt het overgrote deel van de bevolking. Er is geen communicatie, geen elektriciteit, geen eten. Hoe overleef je?
Of ook: Jeuj! een post-apocalyptisch verhaal zonder zombies.

Pogingen iets van het leven te maken 
Later als ik oud ben, wil ik een Hendrik Groen in mijn bejaardentehuis!

Een regenboog in de nacht
Een boek dat mijn hart een beetje deed kraken. Je volgt kleine Pea tijdens een donkere periode. Ik wou haar uit de pagina's plukken en in een warme deken wikkelen.

This was not the plan  
Omdat dertien in een dozijn-romans wel eens fijn kunnen zijn. Zeker als het een goeike is.
Dit was een goeike.

Welk boek is jou bijgebleven dit jaar? 

De kers op de taart - alle leestips zijn welkom

Net zoals vorige jaren ging ik de reading challenge van Goodreads aan. Omdat ik van weinig lijstjes bij hou, maar niet zonder het lijstje noglezen/gelezen zou kunnen. En omdat het leuk is om een jaar terug te zien in boeken. Zo zal de Cirkel altijd verbonden zijn met die dagen dat we ei zo na met tent en al van een Italiaanse berg afgleden. En zal ik nooit meer kunnen kijken naar de cover van 'Neem nooit afscheid' zonder te denken aan die avond in de kinderrecovery.


En juist, 2014 is nog niet voorbij. Er wacht nog een stevige hap december.
En juist, mijn challenge is nog niet afgerond. Er ligt nog één boek tussen mij en de eindmeet die ik mezelf oplegde. Nog één boek om de finish mee te halen. En ik wil dat het een blijver is.


Wat was het mooiste boek dat je las in 2014?
Welke titel kan het vuurwerk boven deze 2014 reading challenge zijn?

Ben je zelf nog op zoek naar een geweldig boek om dicht mee tegen de kerstboom te kruipen? Trek dan zeker deze exemplaren eens uit het boekenrek:

1. Us - David Nicholls
2. The Rosie Project - Graeme Simsion
3. The other Typist - Suzanne Rindell 

Hoe voorlezen nog leuker werd.

Onder het motto ‘je kan nooit vroeg genoeg beginnen’  las ik KleineVent voor het eerst voor toen hij een maand of wat was. Niet zozeer om de spannende verhaallijnen, maar wel omdat een zacht sussende stem het enige was wat het ventje midden in de nacht van schreeuwen tot drinken kon aanzetten. En sindsdien bleef voorlezen een constante.
Alle stadia zijn we ondertussen gepasseerd. Van dotje en haar knuffelbeesten, klein wit visje, nijntje, Jasper is een aap en Jip en janneke tot Mannetje Koek en Vos en Haas. Heel af en toe probeerde ik er Roald Dahl tussen te smokkelen, maar dat botste op protest. Wegens geen mooie prenten op elke pagina en mijn weigering om het verhaaltje in één keer helemaal voor te lezen.

En toen leerde de luisteraar zelf lezen  en ontdekte hij in de bib een heel gamma met boeken AVI nog-een-klein-beetje-te-moeilijk. Verbeten  hakte en plakte zich een weg door de letters, maar genieten van het verhaal deed hij niet. Tot ik voorstelde om voor te lezen uit zijn nieuwe bib-vondsten. Zo rolden we samen een nieuw stadium in. De fase waar het niet erg is dat er niet op elke pagina een grote, mooie prent staat. De fase waar het fysiek mogelijk blijkt om stil naast de voorlezer te liggen en met geloken ogen te luisteren. Die fase waar ik na één hoofdstuk mag stoppen, een zoen op een kruin kan planten en een bladwijzer mag leggen. Om de volgende avond verder te lezen. Een fase die ik wel kan kussen. Want eindelijk ben ik even geboeid als de toehoorder.

Ik stapel alvast Harry Potter, mijn volledige collectie Roald Dahl en Astrid Lidgren op zijn bureautje en duim dat ze snel ontdekt worden.  Want KleineVent blijft vooral een vent die moet denken dat het allemaal zijn eigen idee was.