Ik paai en pleit en lok haar met warme woorden de trap af. Ik strooi met de belofte van fruit en veel vrolijkheid.
Ze beukt met haar voetzolen op de trap. Ze slijpt haar messen. Haar donkere ogen bliksemen zwart en in de zetel krult ze zich weer in het bolletje dat ze onder haar dekens was.
Ik goochel met grapjes en lieve woorden, maar haar antwoorden flitsen als scherpe klauwen over mijn vel.
De pyjama hangt half over de salontafel en met wat plooien en duwen krijg ik toch wat kleren rond haar heen. Ik mik haar op haar stoel, maar het hoofd gaat neer, vlak naast het kommetje vers gesneden fruit. Ik weet wanneer ik verloren heb.
De dochter
met ochtendhumeur
op maandagmorgen…
… een som die nooit kan kloppen.
2 opmerkingen:
oh boy! (of oh girl in dit geval!)
Zo schoon geschreven! En ook: herkenbaar... (bij zowel moeder als dochter :-))
Een reactie posten