Vogels tellen

Verscholen achter het raam van het tuinbureau is mijn blik vastgelijmd aan het voederplekje in de tuin. Gewapend met de tellijst van het Grote Vogelweekend (en geflankeerd door de kat) staarde ik dit weekend ik een kwartier lang... vooral naar vogels die overvliegen. 

Ik hoor getsjilp boven me, links en rechts, maar zie geen enkele vleugelslag of voorbijschietende schicht.  De mussen, merels, duiven en kauwen die anders quasi permanent de tuin bevolken hebben de memo duidelijk gemist. 

Na een kwartier staren en me afvragen of ik misschien net het middagdutje van alle gevederde wezens trof, landt één enkele koolmees op een bengelende vetbol. Verheugd cirkel ik een rondje op het tellijstje.

Gedichtendag 2023

Cirkels

Mijn dakraam grenst aan het heelal;

ik lig er ’s nachts vaak in te kijken.

Het is of ik naar de sterren val,

die in het donker staan te prijken.

Ik tuimel door de ruimte heen,

waar sterrenregens langs mij stromen.

Ik val steeds verder als een steen

om nooit en nergens aan te komen.

Het heeft geen eind, alleen begin,

waarop ik uitkijk, alle nachten.

En zelf zit ik er middenin:

het is een cirkel van gedachten.

(Fetze Pijlman)

Nog meer mooie woorden? 

2022 - 2021- 2020 - 2019 - 2018 - 2017- 2016 - 2015 - 2014 - 2013 - 2012 - 2011 - 2010 - 2009 - 2008 - 2007 - 2006 - 2005 - 2004

5 minuten spijbelen

Elke morgen buigt het stuur van mijn fiets als vanzelf naar rechts, terwijl het kantoor echt wel links ligt. 
Ik fiets evenwijdig met de horizon. Onder mijn wielen knerpt opgewaaid zand en rechts golft de altijd grijze Noordzee. 

Zoals elke morgen strek ik mijn nek, wanneer ik het afgebakende stukje strand nader.
Liggen ze er?
Eentje of twee?
Zeelucht is altijd fijn, maar de dag krijgt een extra glans als ik een donker zeehondenlijfje aan de vloedlijn spot. 

Vandaag is een dag waar ik mijn remmen toeknijp en halt hou aan het afgezette stuk strand. In de branding ligt strike-a-pose gewijs een jonge zeehond. Na even puzzelen lukt het om kop en staart uit elkaar te houden. De zeehond krult zich als een banaan en hupst even later als een vreemd vervormde springbal richting de vloedlijn. 

Met elk zeehondenhuppeltje kruipen mijn mondhoeken hoger en hoger.
Een zeehondensnoet duikt weg onder het wateroppervlak. Het zand knerpt wanneer ik wegfiets.

De beste vijf minuten spijbelen.