woensdag 5 juli 2017

Ik ga op reis en ik neem mee.... goeie boeken


Wanneer ik de deur open en struikel over de tent in de gang, weet ik dat het weer zo ver is.
Enkele weken voor vertrek is onze gang opnieuw een opslagplaats waar een kampeerwinkel trots op zou zijn.

Ik kan nog steeds mijn hoofd niet breken over het ideale aantal tentharingen of welke pomp het beste is om de luchtmatrassen van lucht te voorzien. Daar heb ik Lief voor. 
(Net zoals vorig jaar en al de jaren daarvoor, dankje Lief) 
Meer nog. Ik word vriendelijk verzocht met een grote boog rond alle lijstjes te lopen en vooral NIETS te veranderen eraan. Rest mij niet zoveel te doen, terwijl hij opstelt en afvinkt. Dus pluis ik de reviews op Goodreads uit om de ideale plank vol zomerlectuur te vullen.
(Gelukkig allemaal digitaal, want er is nu al iemand aan het zuchten dat dat nooit, maar dan echt nooit in de auto zal passen, net zoals vorig jaar en al de jaren daarvoor.) 

Ik ben zeker niet de enige. Dus zet ik ze - net zoals Dietemiet- even op een rijtje:
boeken die ik las op vakantie of waarvan ik wou dat ik ze op vakantie gelezen had.


Nachtzwemmen - Lucy Clarke
In de bib stond het bij de thrillers, maar daar zou ik het niet onder klasseren. Het is een mooi geschreven verhaal over zussen, over de scheuren in familiebanden en over hoe je altijd maar een deel van andermans verhaal kent.

De jongen die zijn vader zocht - John Boyne
John Boyne doet waar ie zo goed in is. Een verhaal vertellen in de kantlijn van de oorlog. Over kleine mensen die veel te snel groot moeten worden en met moed der wanhoop schoenen vullen die hen nog niet passen.

The two of us - Andy Jones 
Ik hield van 'me before you' en van 'us'. En dit hoort in hetzelfde rijtje thuis. Gelachen en gehuild met een boek (vooral dat laatste was lang geleden).

5 kwarten van een sinaasappel - Joanne Harris
Dit is een oudje die ik heel lang geleden las, maar ik herinner me nog elke twist in het verhaal. Lezen, zeker als je van 'chocolat' hield. Deze is nog beter.

Achter gesloten deuren - BA Paris 
Als je kritisch leest, hapert er hier en daar wat aan het boek op vlak van geloofwaardigheid. Maar als je je daar over zet is het een heerlijke creepy pageturner.

Er is nog plek op mijn boekenplank voor deze zomer. Welke toppers mag ik niet vergeten?

zondag 25 juni 2017

Luchtkus

Op het witte gordijn wiegt een zoen.
Vakkundig gekust door een meisje dat graag groot wil zijn
Een luchtkusje van haar roodgeschilderde mond vond een permanente bestemming.

De verloren gelopen zoen waait nu in de ochtendbries.

'Ben je boos?', fluistert ze.
Hoe kan ik?
(maar niet tegen haar zeggen)


donderdag 22 juni 2017

Moestuintjes

'Mmm, ik proef de aardbeien al', zuchtte de jongste.
Ze vulde het kleine moestuinpotje van de welbekende Nederlandse supermarkt met potaarde en plantte de zaadjes minutieus.

Dat was twee jaar geleden.
De aardbeien, basilicum en tomaatjes schoten op tot groene sprietjes. De sprietjes werden verplant in een grote pot. De pot vloog begin april op het terras en de nachtvorst deed de rest.

Dus toen de beste Albert dit jaar weer moestuintjes uitdeelde had ik er een hard hoofd in, maar we plantten tot de keukentafel een slagveld aan potaarde was.
De groene sprietjes verschenen stipt op afspraak. Elke morgen lag mijn kroost op hun buik om te controleren hoeveel de komkommer alweer gegroeid was in vergelijking met de zonnebloemen. Tot de plantjes uit hun potjes barsten en de grote oversteek naar het terras buiten moesten maken.

De jongste was nog te porren voor het verplanten. Elk excuus om te klooien met zwart zand is een goed excuus. Maar kort daarna verging het met de moestuintjes zoals de goudvis. Ze waren er, geen nood om daar nog energie in te steken.

Ik was echter vastbesloten om te oogsten. Mijn lichtgroene vingers kunnen geen volwaardige moestuin aan, maar één simpele radijs, dat zou toch moeten lukken.

De nachtvorst indachtig sleepte ik elke avond de potten naar binnen. Goed voor de armspieren van ondergetekende, goed voor de lachspieren van mijn huisgenoten.
En hoe meer het groen opschoot, met hoe meer vragen ik mijn vader - een doorwinterde tuinier - bestookte.

Die rucola krijgt bloemetjes is dat de bedoeling? 
Vier zonnebloemen in één pot, is dat een goed idee? 
De peultjes groeien over de grond? Ah, je moet die opbinden, oké. Hoe doe je dat? 

Gisteren kon ik oogsten. Twee radijzen en een handvol peultjes.
Mijn eigen verwachtingen zijn nu al ruimschoots overtroffen.