donderdag 31 januari 2019

Gedichtendag 2019




Zij kijkt glimlachend
naar de restjes fruitsap in de glazen
en de stukjes boterham met jam
overschotjes liefde.
Dan veegt ze met haar hand
een hoekje schoon
voor een boek
en reist tussen de keukenmuren.
Geluk is soms
wat kruimels op de vloer.

(K. Finaut)


donderdag 6 december 2018

Pepernoten




Ik trek een stukje deeg uit de bruine homp voor me, rol een balletje en leg het in de rij die op het bakblik pepernoot per pepernoot aangroeit.

De Sintbelievers zijn op ten huize Kruimel. Geen speelgoedboekjes meer die verwachtingsvol aan flarden geknipt werden . Geen brieven meer opsturen  naar 'Sinterklaas, Hemelstraat 7, Spanje.' Geen kindjes meer die verwachtingsvol een wortel, prei en aardappel in hun schoen propten. (stel je voor dat het paard echt grote honger had) 

Eerlijk. Ik vond het maar niets. Ja, ik mocht Kniktieklaas wel nog eens door de woonkamer laten galmen. Maar dan moest ik de gelaten glimlach en de vraag of Skibidi na dit liedje mocht erbij nemen.

Dus bak ik pepernoten. Een stuk Sintnostalgie dat nog getolereerd wordt. De jongste - die nooit een kans om beslag te eten laat schieten - trekt een stoel bij en rolt mee. Samen vullen we de bakplaat en de geur van speculaas vult de woonkamer.

En plots klikt er iets in mij. Het verhaal is misschien verdwenen.
Het enthousiasme, verwondering en verlangen nog lang niet.

maandag 17 september 2018

Waar ik uithing...



Groot zijn in iets kleins.
Bart Peeters zong het al en ook Eva De Roovere heeft het er over in haar liedje 'Dagen van Niets'.

Ik vind het wel een mooie gedachte: groot zijn iets kleins. Een detail waar jij in uitblinkt. Nu is een eigen tandenstokerlijn niet aan mij besteed. Maar er zijn best wel wat kleine dingen waar ik groot in ben. Voorlezen met de juiste stemmetjes op het juiste moment (slechts voor een heel select publiek) of de rij aan de kassa uitkiezen met de minste wachttijd.

Schrijven was ook een mooi voorbeeld. Tot letters, woorden en zinnen schikken een steeds groter deel werden van wie ik ben. Iets wat je job, je hobby en je uitlaatklep is, kan je nog bezwaarlijk klein noemen.

De laatste twee jaar trok ik elke week naar het leslokaal voor de opleiding Copywriter. En daar vond ik wat ik nodig had: kennis, ruggesteun en zelfvertrouwen. Genoeg om deze zomer aan te durven wat al lang als een vaag idee in mijn hoofd rondspookte: starten als copywriter.

Ik begin klein, in bijberoep. Maar ben van plan er groots in te zijn.

Dus als je je afvroeg waar ik de afgelopen maanden uithing. Ik was vooral hier mee bezig.